Wednesday, June 29, 2011. I am not erasing this blog because I am not trying to erase my past. 30 was simultaneously the best and worst year of my life. Monday, July 5, 2010. There is a fun Ethan Allen style quiz here. Sunday, June 6, 2010. I found this at a garage sale in need of a little TLC.

رفت و هر چه پنجره رو به نور بود بست. رفت و هر چه داشت. ناگهان توی سینه اش پرنده ای تپید . چیزی از کنار چشم های خسته اش. قطره قطره بی صدا چکید. رفتگر برای کفتر دلش آب و دانه برد . رفت و آن تکه های دل شکسته. را به خانه برد . چون که مرد رفتگر سال هاست.

بمانیم تا کاری کنیم نه اینکه کاری کنیم تا بمانیم. ما که خوبیم امیدواریم شما هم خوب باشید. این آخرین پست ماست و یعنی اینکه دیگه برنمی گردیم. از همگی ممنون به خاطر اینکه تو این مدت چیزای خوبی ازتون یاد گرفتیم. کنیم نه کاری کنیم که بمانیم. که تو را در خود تکرار کنان. من در این آیه تو را.

یه شعر براتون می نویسم که خودم خیلی دوستش دارم از فاضل نظریه خیلی قشنگه. خطی کشید روی تمام سوال ها. خطی کشید روی تساوی عقل و عشق. خطی دگر به قاعده ها ومثال ها. خطی دگر کشید به قانون خویشتن. قانون لحظه ها و زمان ها و سال ها. از خود کشید دست وبه خود نیز خط کشید. خطی به روی دفتر خطها و خال ها. خطها به هم رسید و به یک جمله ختم شد. با عشق ممکن است تمام محال ها. اسم بلاگم هم تغییر کرده.